• gratis bezorging vanaf 49,-
  • alles uit voorraad leverbaar
  • klantwaardering: 9.3
  • voor 20.30 besteld, vandaag verzonden!*

De geschiedenis van De Kroo Ruitersport

Op 1 januari 1993 werd Stal de Kroo officieel opgericht, Janny gaf toen les en als manegepony’s werden de wedstrijdpony’s van Mariska gebruikt (Ronny en Roxsanne). Met Ronny en Roxsanne was Mariska trouwens behoorlijk succesvol, Ronny was Z dressuur, Z springen en Z samengesteld en was meerdere malen Zeeuws Kampioen (foto rechts). Ook Roxsanne was succesvol, met deze pony was Mariska Z dressuur en M springen. Op de foto hieronder zie je Mariska en Roxsanne in actie tijdens de Nederlandse Kampioenschappen dressuur. Mariska bracht trouwens in haar ponytijd ook Normann nog een tijdje uit op wedstrijden en het zal niemand verbazen dat Normann in korte tijd heel veel prijzen wist te winnen bij het springen. Dat was trouwens pas later, want in 1993 was Normann nog niet bij ons op stal.

Conti en Smurf

De eerste pony die door Stal de Kroo werd aangeschaft voor de rijlessen was Smurf, Jan en Janny kochten haar op de paardenmarkt in Hedel. Het kopen van paarden op de Hedelse markt was toen een soort traditie, Jan werd gekscherend wel eens de “gek van Hedel” genoemd. Maar goed dat was misschien ook wel een beetje zo… al moeten we eerlijk bekennen dat hij eigenlijk nooit met een miskoop is thuisgekomen. Hij had dus wel de “goeie” er van tussen gehaald want als je de paardenmarkt in Hedel kent dan weet je dat er heel veel slechte paarden tussenstaan. Naast Smurf kocht hij er in andere jaren ook Conti, Equator, Index (later het dressuurpaard van Patricia Snoek) en de moeder van Happy.

We hadden trouwens nog geen binnenmanege in deze tijd, en de ruitertjes van die tijd weten vast nog wel hoe hard Smurf van achter naar voren kon scheuren om vervolgens haar ruiter in het zand (of blubber) te laten bijten. Mariska moest heel wat keren van haar huiswerk af om even een pony braaf te maken.

Het eerste manegepaard was de schimmel Conti. Op de foto hiernaast ziet u Conti in actie tijdens een samengestelde wedstrijd in combinatie met Jan. Conti was namelijk zeer sterk in deze tak van paardensport en deed meerdere malen mee aan het Nederlands Kampioenschap met zowel Jan als Martin.

Maar eigenlijk was Conti het wedstrijdpaard van Janny, ze reed er M1 dressuur (foto links) en L springen mee. Conti was vanaf het begin favoriet bij alle ruiters, hij was goudeerlijk en iedereen wilde er zodoende graag op rijden.

Snelle groei

Doordat er steeds meer lesklanten bij kwamen werden er nog een aantal paarden en voornamelijk pony’s bijgekocht. Goof was de volgende en deze wel heel lieve pony heeft jaren van een welverdiend pensioen genoten bij Karin Schipper. Als je Goofy los liet lopen in de buitenbak of wei ging hij zelfs rondjes lopen over de “hoefslag” zo leuk vond hij het in de lessen! Ceasar was het volgende manegepaard, we kochten hem in Hoedekenskerke bij een andere kleine manege die er mee stopte. Damore was trouwens in deze tijd ook al als leenpony op de manege en later hebben we haar ook gekocht. Damore heeft bij ons op stal 2 veulentjes gegeven. De eerste heet Whitney en is later verkocht. Het andere kind van Damore is Surprise en die is nog steeds in eigendom van Stal de Kroo.

De eerste manege-wedstrijd

Op 3 september 1993 werd de eerste manege-wedstrijd georganiseerd, het was eigenlijk de voorloper van het huidige Concours Hippique De Kroo. De eerste prijs werd gewonnen door Jose van Belzen met Smurf, ze behaalde 138 punten. Als tweede eindigde Marieke Koppejan met Roxsanne en derde werd Patricia Snoek met Igor.
In 1993 werd ook al een Manegepaard van het Jaar gekozen, als eerste werd gehuldigd de pony Goofy. Deze traditie wordt tot op de dag van vandaag nog volgehouden, we kennen inmiddels dus al enorm veel huldigingen waarbij een van onze manegepaarden in het zonnetje werd gezet!
De tweede manege-wedstrijd werd gehouden op 16 april 1994, door de grote deelname waren er twee dressuurrubrieken, de eerste rubriek werd gewonnen door Bianca de Kroo met Roxsanne en de andere rubriek door Jose van Belzen met Ronny. Thomas Kint won met Ronny met overmacht de hindernisbaan.

Op 24 mei 1994 om 20.15 uur werd Nikita geboren ze had in Roxsanne een uitstekende moeder.

Op 3 september 1994 werd wederom een manegewedstrijd gehouden, Lianne Wielemaker (tegenwoordig Lianne de Visser-Wielemaker) was de jury die alle proeven beoordeelde. Er was trouwens ook een party-tent opgezet waar je allerlei lekkers kon kopen. De 1e groep werd gewonnen door Patricia Snoek met Igor, Marieke Koppejan werd 2e met Roxsanne en Michelle Evertse werd 3e met Desy. De 2e groep werd gewonnen door Yvonne Crucq met Roxsanne. De spelletjes werden gewonnen door Emily Kiser.

In 1994 werd Ronny vervolgens gekozen tot manegepony van het jaar. In deze periode hadden we nog steeds geen binnenmanege en mochten we als onze buitenbak heel erg modderig was gebruik maken van de nieuwe buitenbak van de familie Evertse. Waar we natuurlijk heel erg blij mee waren. De springlessen werden trouwens in deze periode altijd in hun buitenbak gegeven.

Binnenmanege

In maart 1995 was de bouw van onze binnenmanege klaar en dat betekende helemaal een explosieve groei van het aantal klanten. Verder organiseerden we in dit jaar voor het eerst ponykampen en werd de binnenmanege met een grote feestdag officieel geopend. De jaarlijkse Open Dag is de traditie die hier aan is overgebleven.
In april 1995 werd het leskaarten-systeem ingevoerd en hoefden de lesklanten niet meer iedere keer te betalen. Tijdens de opening kregen we trouwens ook de dressuurspiegel cadeau van een groot aantal klanten. Een schitterend cadeau want we hebben er nog dagelijks plezier van!

Pensionpaarden

De binnenmanege trekt meer pensionklanten aan, eind 1995 melden Dineke van Colmjon met haar paard Cirana en Elsina Osinga zich aan als nieuwe pensionklant. Zij zijn echter niet de eerste pensionklanten. Mon Cherie van de familie Puype en Patrick van Jetske, Kibi en Nerissa stonden toen al bij ons gestald. Patrick staat dus al heel erg lang bij ons op stal, want hij heeft nog steeds een box bij Stal de Kroo.

Stal de Kroo-dressuurkampioenschap

Op donderdag 28 december 1995 organiseren we voor de eerste keer het Stal de Kroo-dressuurkampioenschap. De eerste editie werd nog zonder finale verreden en de kampioen was degene met de meeste punten. In groep 1 won Stephanie Wagenaar met Gino (173 pnt) haar moeder Connie Asschemann won met Igor groep 2 met 171 punten. Annelou Kint won met Gino groep 3 met 178 punten en werd zodoende de eerste die de wisseltrophee een jaar lang mee naar huis mocht nemen.

Nieuwe paarden

In 1996 werden er diverse paarden aangeschaft, in februari kwam Gerina op stal. Gerina was de vervanger van D-Jay die vanwege een slechte gezondheid terug naar de verkoper ging. Gerina was echter in het begin heel erg bang en onrustig met name doordat ze door de vorige eigenaren nou niet bepaalt zachtzinnig was behandeld. Maar eenmaal bij ons op stal werd ze vanzelf rustiger en werd ze bij een aantal “lesklanten” spontaan “de absolute favoriet”. Later werd ze verkocht en als grote “surprise” op de verjaardag bij de nieuwe eigenaresse Karin Schipper afgeleverd.

Kort daarna werd Jumper aangeschaft en dat bleek ook een schot in de roos. Jumper werd in no time het beste paard van Martin en was in korte tijd Z dressuur en Z springen. In september 1996 kwam Golinda op stal in eerste instantie om haar uit te gaan brengen op wedstrijden. Toen bleek dat het wel heel erg lang zou kunnen gaan duren kochten we haar van de eigenaar voor het manegewerk. Toen Martin na een jaar manegewerk opnieuw met haar ging rijden bleek ze ineens heel getalenteerd en was ze eigenlijk ook in hele korte tijd erg succesvol op concours en een hoogtepunt was dat ze op het Palm-concours in Vlissingen samen met Martin de klasse Z springen wist te winnen. In november 1996 werd Herby aangekocht voor Martin, speciaal voor de wedstrijden en voor het volgen van zijn instructeurs-opleiding in Ermelo. Deze hele chique donkerbruine was in het springen in de klasse L heel succesvol met name omdat hij razendsnel was in de barrage. Herby werd later via de toenmalige werkgever van Mariska (ze werkte toen op een sping- en handelsstal in oost brabant) verkocht naar de Verenigde Staten. Een ander paard dat vervolgens ook naar het buitenland verkocht werd is de merrie Kessy, ze vertrok als springpaard naar Italië. Op Kessy heeft Janny trouwens ook nog een aantal wedstrijden gereden. Op haar eerste wedstrijd met Kessy behaalde ze in allebei de proeven een winstpunt en de derde prijs!

De eerste Bonte Avond

Zaterdag 24 februari 1996 werd de allereerste Bonte Avond gehouden. Er waren allerlei leuke acts zoals de Phantom of the Opera, pass de deux van twee nonnen, Stal de Kroo in Smurfenland, De junky’s en het karretje met “Busje komt zo”. Onbetwist winnaar van de slagroomtaart werd Strauss en Co.

Lr en Pc Walcheren

In april 1996 verkiest de rijvereniging Walcheren de manege van Stal de Kroo als haar thuisbasis een goede zet blijkt later want de manege zorgt steeds weer voor nieuwe aanwas van leden. Walcheren is inmiddels weer uitgegroeid tot een florerende vereniging.

Een veulen…

En dan op 3 mei 1996 wordt het veulentje van Smurf geboren, een prijsvraag zorgt voor de naam van het hengstje. De prijsvraag werd gewonnen door Jetske But en de naam Barney die zij verzonnen had is dus de naam voor het veulentje. Op de Open Dag die op 1 juni wordt gehouden wint Albert Ubaghs het Masterspringen op het nippertje van Janny de Kroo met haard paard Conti.

1997 en verder…

In 1997 werd voor het eerst het, later als beroemd en berucht beschreven, “Ruiterweekend” gehouden. Hoe het was tijdens dat weekend hebben de deelnemers op rijm gezet (zie hieronder). De nachtelijke verrassing werd vervolgens een traditie op het ruiterweekend, zo brachten we een bezoek aan het woud van de overvloedige drankdwergen, de deelnemers zullen dit zeker nog wel herinneren en anders Janny wel. Zij moest tenslotte daarna meteen de wasmachine aanzetten! En natuurlijk was ook de uitdaging een hoogtepunt, in volle galop langs de vloedlijn rond middernacht met volle maan.

Op vrijdag waren we nog fris, maar dat liep gauw mis.
We begonnen met een sprongetje bij Martin in de les, na afloop grepen we naar de fles. Janny ging uit haar dak, en om 12 uur ‘s nachts kwam Alissa in de bak. We sprongen een voor een op haar ongezadelde rug, en af en toe gaf ze een bokje terug.
Christa kreeg een voetje, en viel aan de andere kant op haar snoetje.
Na dit circus-avontuur, was het ondertussen al twee uur.
Het slapen lukte van geen kant, want er was beneden van alles aan de hand.
Was het niet de klok van Arnemuiden, dan waren het wel de paarden- of hondengeluiden.
Na een uitgebreid ontbijt, was het buitenrittentijd.
Patricia was hem snel gepeerd, en werd later met Martin in Vrouwenpolder gesignaleerd.
Na een uur vrij te hebben gereden, konden we bij de barbeque aantreden.
Na het etenwaren wij zeer voldaan, en zijn we richting Antwerpen gegaan.
In de bios lagen de dames in een roes, want het was een film met Tom Cruise.
Op de terugweg werd het al licht, maar we deden toch nog even onze ogen dicht.
Om elf uur was iedereen duf maar present, en voor het weer gaf je geen cent.
We zijn wederom uitgereden, en toen is Andrea van Golinda gegleden.
Dit hele weekend liep gesmeerd, zodat we voor volgend jaar alvast hebben gereserveerd!

Groetjes van Nicolien, Patricia, Anita, Peter, Karin, Hannie, Christa, Suzanne, Mildred en Andrea

Paarden…

In augustus van 1997 verscheen Bonanza op het toneel, we kochten hem van Sjaak van Doezelaar waarvoor Martin in die tijd het paard Irak succesvol op springwedstrijden uitbracht. Bonanza was ook heel succesvol geweest op springwedstrijden, Simon de Exter reed het nationaal in het 1.30 meter.

In augustus van dit jaar werd Martin met Jumper ook Zeeuws Kampioen springen in de klasse L. Op de levade, het Nederland Kampioenschap, eindigde hij met 2 foutloze parcoursen op de 6e plaats.

In 1997 werd vervolgens Evelien de Schipper Stal de Kroo-dressuurkampioen met Annoushka.

In 1998 publiceerde de vereniging van Manegepaarden de volgende ingezonden brief in de Stalkrant:

Aan de rijdende leden van Stal de Kroo,
De vereniging van manegepaarden heeft op haar laatste bestuursvergadering besloten strenger toezicht te gaan houden op de bekende hieronder gepubliceerde regels. Om dit uit te kunnen voeren zijn een aantal bestuursmutaties doorgevoerd. De nieuwe voorzitter is Jacour, deze is gekozen om zich vast te kunnen bijten op de uitvoering van de bestaande regels. De nieuwe vice-voorzitter is Mouse, deze is uitstekend in staat om zich te weren als de regels niet worden nagekomen. Als secretaresse blijft Happy gewoon in dienst van de vereniging. De nieuwe penningmeester wordt Normann, een uistekend beheerder van de clubkas. Voor de goede vrede blijft Goofy lid van het bestuur.

Regels:

  • aangezien wij liever biks dan borstels eten, vragen wij u de borstels niet in onze bakken te laten liggen.
  • ons hooi is om op te eten, niet om plat te walsen.
  • onze zadels en hoofdstellen niet over de boxdeur laten hangen, de verleding is erg groot om er aan te knabbelen.
  • wij worden graag goed geborsteld, OOK NA DE LES.
  • aangezien wij van een heerlijk strobed houden vragen wij u geen borstels, touwen, halsters ed achter te laten, dit ligt heel ongemakkelijk.

De vrijdagochtend bij de Kroo…

De vrijdagochtend is al sinds jaren een van de meest bijzondere lessen van Stal de Kroo, om een indruk te krijgen van hoe het is op vrijdagochtend moet je eigenlijk een keer meegereden hebben. Maar een van de toenmalige vrijdagochtend-fanatiekelingen heeft het eind 1998 een keertje op rijm gezet voor in de stalkrant. En dat verhaal kunnen we hier niet weglaten natuurlijk.

“De vrijdagochtend bij de Kroo…”

Vrijdag morgen net uit bed
opschieten anders missen we de pret

met sporen, zwepen en appels in de hand
gaan wij naar Nw en st Joosland
Martin is zo blij dat wij er zijn
je kan ons vergelijken met een goed glas wijn
Vrolijk huppelend wacht hij op ons in de bak
daar komen de meiden lekker rustig, op hun gemak
Goedemorgen Martin roepen zij in koor
dat vindt hij heel leuk hoor
Vervolgens bestijgen wij ons paard
precies zoals het hoort, heel bedaard
Alles natuurlijk helemaal onder controle
iedereen luisterd, er is niemand aan het dolle
Daar gaan we dan, hielen omlaag en een rechte rug
ingespannen zijn wij bezig en zeggen niets terug
Opeens gaat Martin te keer
onze handen gaan te veel heen en weer
Daar heb je hem weer met z’n scherpe tong
er maakt iemand een foute sprong
Ja, ja het is toch wel een baasje
dit keer ben ik het niet, maar is een ander het haasje
Nu moeten we uitkijken
hij verwacht dat we gaan wijken

Dit is de laatste keer
die grote mond pikken we niet meer
We zeggen met z’n allen
bekijk het maar, de ballen
Het wordt echt te dol
alles slaat op hol
Opeens zie we Janny in de kantine
ze is driftig bezig met de koffiemachine
Alle knollen naar de stallen
kunnen we eindelijk de kantine overvallen
He he daar zitten we op ons gemakkie
en Janny zorgt steeds voor een vers bakkie
Iedereen heeft het over z’n dieet
terwijl de een na de ander z’n appelkoek opvreet
Ondertussen kweken we een vette walm
onze niet-rokende Janny blijft kalm
Tot slot zeggen we doodleuk
ik ga naar huis maar eerst nog een peuk
Wij zijn hele sportieve wijven
en zullen nog heel lang op les blijven
En of ze bij de Kroo, hier blij mee zijn
ik heb geen flauw idee, maar heel veel gein

Officiele opening nieuwe kantine

In oktober 1999 openen we op de tonen van “Simply the Best” met Ronny en Roxsanne de vergrote binnenmanege (van 40 naar 60 meter lang) en de nieuwe kantine, ook de ruitersportzaak die inmiddels boven de kantine is wordt met belangstelling door een enorm aantal bezoekers deze avond bekeken.
Tijdens het openingsspektakel waren er allerlei leuke shows in de binnenmanege te zien, op de foto ziet u de show “Endekroo Entertainment” met op het moment van de foto: Janny in actie als Nana Mouskouri.
Van een aantal van onze vaste klanten krijgen we een cadeau en een gedicht aangeboden:

Kroo’s Ruiter Opvoedings Organisatie
De “oude” kantine is nu verleden tijd, het “nieuwe” milenium voorbereid.
Water, bier, tosti en frites worden in een flits aan U geserveerd, het horeca tijdperk kan niet meer worden gekeerd.
Aanloop problemen werden hier ook onderkend, ze waren warme snacks s’morgens om 10 uur nog niet gewend.
In het begin was het wel enige weken wachten op een broodje kroket, ook knakworstjes waren alleen maar te bestellen als een sextet.
Maar ja van dit soort zaken moet men leren, ziet ze verkopen er nu zelfs kleren.

Na vele maanden van zwoegen en zweten is het er toch van gekomen, er is iets gerealiseerd waar velen van dromen.
Een grotere kantine met keuken, vergroting van de binnenbak en een ruitershop, hiermee organiseer je alles voor de amateur tot de top.
Op 29 oktober officieel, met een snik een lach en een brok in je keel.
De opening van het nieuwe complex en daarbij het nieuwe beleid, Jan, Janny, Martin, Mariska en Patricia blijf wel bij de tijd.

Dit cadeau is na een tijd voor jullie zeer vertrouwd, het bestaat uit een middenstuk en een rand van hout.

Wij schenken dit niet alleen als klant, maar meer als mensen met een vriendschappelijke band.

10 jaar STAL DE KROO

Ja, het is toch wel droevig dat we na 8 jaar nog steeds les nodig hebben. Droevig???????? Natuurlijk niet. Lessen doe je voor de lol en je leert er nog wat van ook. Elke vrijdag morgen om 9.15 begint onze les. Nou ja, als iedereen er op tijd is en dat komt niet zo vaak voor.

We hebben uit wel – ingelichte kringen vernomen, dat onze instructeur al op donderdag tekenen van stress vertoond. Hij weet dan ook niet altijd wat hij kan verwachten en hoe dit uur weer zal gaan verlopen. Het is er soms letterlijk, maar altijd figuurlijk een bonte verzameling van mensen en dieren. Het is me nog steeds een raadsel hoe je mensen bij een kunt brengen die zo verschillend zijn. Dat kun je al aan hun dieren zien. De ene kun je niet aangeslingerd krijgen, de andere is niet te stoppen. De ene ruiter wil ‘serieus ‘ dressuren, de andere wil spelletjes, de volgende wil springen met een paard wat het absoluut niet kan. Er is zelfs een paard bij, dat zich eerst nog even uit moet rekken en de slaap uit z’n ogen wrijven voordat de ruiter erop gaat. Bij de ingang van de bak ligt steevast een verzameling van de meest wonderlijke spullen varieerend van een echte ouderwetse paardendeken tot jassen (soms instaat van ontbinding zo te ruiken). Maar soms doet een van eigenaren van deze spullen een poging met het wasmachine en jawel, de hond des huizes legt zich er met een vloeiende beweging op en het kringetje is weer rond.

Terug naar de les

Terwijl de instructeur zich moed indrinkt met een kopje thee zit de verzameling te paard of doet hier althans een poging toe. Om wat aan te sterken neemt hij nog een gevulde koek. Na het bijpraten tijdens het losrijden wordt de boel aan het werk gezet. Stelling rechts, stelling links, galopje hier en daar, tenminste, als de paarden en beetje meewerken, wat ik net al zei, er zijn er een paar die niet stoppen en er zijn er een paar die niet willen beginnen. Als beloning voor sommige ruiters doen we wel eens moeilijke spelletjes zoals Tally-Ho en wie er het eerst aan de overkant is.

Onze instructeur loopt handenwringend in het rond met een verbeten trek rondom de lippen…Het zal hem lukken om de leden van de Mutsenclub FATSOENLIJK in de ronde te laten rijden. Het zal jullie niet verbazen dat alles zweet. Paarden, Ruiters en de instructeur. Die is vast blij wanneer het uur is afgelopen en hij er weer zonder kleerscheuren en omvergereden voeten vanaf is gekomen.
Elke vrijdagmorgen komen we nog steeds met plezier naar de les. Mochten jullie denken, dat wij niet hard werken, kom dan maar eens een lesje meemaken……Wij zijn altijd in te huren voor bijzondere gelegenheden, info bij het managementteam, dat bij deze is gefeliciteerd. Martin, bedankt voor je geduld en dat we je nog maar lang mogen plagen.

Jan, Jannie, Martin en Mariska, van harte gefeliciteerd met jullie 10 jarige bestaan van STAL DE KROO !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Groeten vanuit een regenachtig Ritthem en hopend op drogere tijden:
Kim en Lydia.